klepnąć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... zbrodnie... Zbrodnie popełnione dawno temu...
- Jak dawno?
- Przed wiekami - Ehlers klepnął się po łysej czaszce, jakby sobie coś przypomniał.
- Czy zbrodnie te... - ... obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej.
- No, z czym przyszedłeś, gadaj. - Salwa klepnął się w kolano. Był zdenerwowany.
Konstanty złożył dłonie płasko i równo... - ... no to idę... - i pobiegł czym prędzej.
Fryderyk z uciechy klepnął się w kolano.
- Ona zwariowała - powiedziała Zosia. - Najpierw wywoływała duchy. Potem... - ... wypatrując odpowiedniego miejsca do lądowania. Salisz z trudem uniósł rękę, klepnął się dłonią po czole. Mucha znów zabuczała gdzieś koło ucha. Obłoki...
- ... i smak chyba śródziemnomorski... Jakby zapach skórki pomarańczowej... Wspaniałe.
Proboszcz klepnął się dłońmi w kolana.
- No, no... jeśli historycy tak odczytują rzeczywistość... - ... Mówisz, że ładne?
- Zajebiście ładne! - Zięba nabrał większej swady i klepnąwszy się ręką w kolano dodał. - Szczególnie taka jedna Karolina: ładna, smukła...
